Przy obciąganiu brzytwy należy przyjąć zasadę, że osełka musi mieć równą, stałą podstawę. Po zupełnym oczyszczeniu powierzchni ostrzącej, przygotowuje się osełkę, tzn. rozrabia się mułek łupkowy, bądź też zwilża się ją oliwą, naftą itp. Brzytwę kładzie się płasko, ostrzem ukośnie do powierzchni ostrzącej (koniec brzytwy znajduje się w górnym, prawym rogu), przeciąga się brzytwę ukośnie do lewego dolnego rogu osełki, odwraca się ją na drugą stronę (koniec jej znajduje się teraz w lewym górnym rogu) i powtarza tę samą operację w odwrotnym kierunku. Obciąganie brzytwy zależy w dużej mierze od wyczucia: wykonane musi być lekko bez naciskania. Gdy wyczuwa się, że ostrze przystaje do osełki można rozpocząć próbę ostrza. W tym celu przeciąga się lekko ostrze wzdłuż zwilżonej dłoni. Gdy brzytwa jest dostatecznie ostra odnosi się lekkie uczucie przylegania. Dobrym sposobem próby ostrza jest tzw. próba włosa. Pojedynczy włos bierze się w palce i próbuje przeciąć w odległości przynajmniej 1 cm od punktu trzymania (...)
W przeciwieństwie do kategorii brzytew wklęsłych, brzytwę francuską - pełną, czyli uderzeniową - wecuje się na mocnej, lekko sprężystej deseczce z uchwytem i pociągnięta jest pastą, która składa się twardego, drobnoziarnistego ścierniwa nasączonego oliwą. (...)
Zupełnie stępioną brzytwę należy wymienić na nową.
Tekst zaczerpnięty z podręcznika Die Arbeit des Friseurs
Prawidłowe ostrzenie na kamieniu
Klasyczne golenie, które stanowiło przed laty podstawową czynność i powinność każdego mężczyzny stało się dziś rytuałem dla miłośników tradycyjnego golenia, którzy mają świadomość, że czas poświęcony sobie działa zbawiennie na duszę i ciało.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz