Kolejny problem z tłumaczeniem
stanowią określenia na ostrzenie brzytew. Niemcy rozróżniają dwa rodzaje
ostrzenia, jedno z nich na kamieniu i to tłumacząc nazwane jest
ostrzeniem (schärfen) i następne na pasku, które
w języku niemieckim nie jest nazwane ostrzeniem (schärfen) tylko abziehen. Tłumacząc słowo abziehen
mamy takie możliwości:
Odjąć, ściągać, odliczyć. I jak tu
nazwać ostrzenie brzytwy na pasku?
Może etymologia tego niemieckiego
określenia ma jakiś związek z przysłowiem
„spuścić kogoś po brzytwie”?
Fragment tłumaczenia z podręcznika Das Rasiermesser
Fragment tłumaczenia z podręcznika Das Rasiermesser
Sens, cel i założenia szlifu
wklęsłego brzytwy.
Praca, którą wykonujemy po
wykuciu, pilnikowaniu, i hartowaniu zapewnia odpowiedni grunt dla szlifu
wklęsłego. Nie ma on sobie równych i jest wyjątkowy w swoim rodzaju, dlatego
wymagane jest krótkie objaśnienie sensu i celu, dlaczego szlif wklęsły jest
niezbędny. Sam w sobie stopień wklęsłości jaką brzytwa posiada nie byłby taki
ważny, ważne jest, że ta pusta wklęsłość tworzy na ostrzu spust i grzbiet dla zapewnienia
stałego kąta ostrza, które z kolei warunkuje absolutnie równomierną
podstawkę do ostrzenia na osełce.
Warunki do ostrzenia mogłyby być
spełnione dzięki kamieniowi do ostrzenia o 40 cm średnicy. W tym
przypadku grzbiet i ostrze brzytwy spełniają warunki do „spuszczania”.
Jest to punkt wyjściowy i prymitywna
forma szlifu wklęsłego. Dla doświadczonego szlifierza w żadnym wypadku nie jest
to jeszcze właściwy szlif wklęsły.
W ten sposób wytworzony „płaski”
lub „lekki” szlif wklęsły - zakładając, że grzbiet jest wymodelowany, daje
całkowicie nieskazitelne ostrze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz